Additive manufactoring wordt als veelbelovend gezien voor spare parts met een laag volume en hoge diversiteit. Ook heerst er een beeld dat de set-up kosten laag zijn net als de lead time. Helaas blijkt in de realiteit de business case niet rond gemaakt te kunnen worden door de lange productietijd, beperkte technische mogelijkheden en relatief hoge investeringen die gedaan moeten worden. Maar wat nou als we conventionele en additieve manufacturing combineren? In deze case study komen we tot de ontdekking dat we door dual sourcing in te zetten voor de luchtvaart in sommige gevallen tot wel 10% meer kosten kunnen besparen.

Blijft additive manufacturing een noodoplossing of kan het structureel ingezet worden om spare parts te produceren?